Protestantse kerk/Sint-Joris en Barbarakerk

De Protestantse kerk, ook wel de Sint-Joris en Barbarakerk, is een protestantse kerk in Terborg. Rond 1370 stond er al een kapel op deze plek. In 1372 liet Hendrik van Wisch een altaar wijden aan Maria en aan de heilige Georgius. In 1382 werd Terborg een zelfstandige parochie (daarvoor viel het onder Etten). Tijdens de Reformatie ging de kerk over van katholieke in hervormde handen.

Gebouw
De eenbeukige kerk is door de eeuwen heen in delen gebouwd en  vervangen. Oorspronkelijk was de kerk gewijd aan Joris en Barbara van Nicomedië. Het priesterkoor is het oudste gedeelte van de kerk en stamt uit 1517. Dit gedeelte is hoger dan het schip en is in de 19e eeuw gepleisterd. Het koor heeft een 3/8e sluiting en kent spitsboogvensters. In het koor zijn vier historische grafzerken te vinden van notabelen in Terborg in de 16e en 17e eeuw.

Het huidige schip is in 1844 gebouwd en verving een schip uit het eerste deel van de 15e eeuw. Het schip met zadeldak heeft in de    gevel steunberen met ertussen rondboogvensters. Ten slotte staat aan de westzijde van de kerk een bakstenen toren uit 1746, opgebouwd uit drie geledingen. De toren neemt de plaats in van het kleine daktorentje, dat in 1723 door een storm zodanig beschadigd was, dat men besloot tot complete nieuwbouw, naar ontwerp van architect Gerrit Ravenschot. De toren heeft twee zandstenen entrees en wordt bovenop bekroond met een torenhelm inclusief koepel.
In de kerk is een orgel aanwezig van Carl Friedrich August Naber uit 1847. De kerk is in 1966 aangewezen als rijksmonument.

Papklok
Elke avond om 21:00 uur luidt de klok. Dit gebruik stamt nog uit de tijd dat Terborg stadspoorten had. De klok werd geluid voor de poorten sloten, als teken voor de bewoners om naar huis te gaan voor het avondeten. In veel gevallen aten de mensen in die tijd 's avonds pap, vandaar de naam papklok.